ΣΟΚ και πολλά θαυμαστικά στη σειρά!
Απίστευτο, χαμός, σοκ, πανικός και πολλές ακόμη παρόμοιες λέξεις χρησιμοποιούνται πια στο διαδίκτυο για να μεταφερθεί μια είδηση. Και πραγματικά τί είναι ένας τίτλος εάν δεν σου προσφέρει κάποιο από αυτά τα συναισθήματα;
Οι ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, ερασιτεχνικές και επαγγελματικές, έχουν γίνει αμέτρητες στην εποχή του διαδικτύου. Blog με τοπικά νέα αλλά και ειδήσεις από ολόκληρη την επικράτεια έχουν γεμίσει τις οθόνες μας στο Facebook. Και όλα τους φυσικά “επιθυμούν” να τα διαβάσουμε, να πατήσουμε το πολυπόθητο, για τους διαχειριστές τους, κλικ και να μπούμε στον ιστοχώρο τους να πληροφορηθούμε.
Όμως σε αυτήν την υπερπροσφορά από ιστοσελίδες κάποια πρέπει να ξεχωρίσει και γι’ αυτό οι συντάκτες τους πρέπει κάπως να κινήσουν το ενδιαφέρον μας. Γι’ αυτό προσφεύγουν σε μερικά κόλπα για να τραβήξουν την προσοχή μας. Ένα από αυτά είναι η χρήση λέξεων σαν αυτές που ανέφερα στην αρχή, άλλο κόλπο είναι να μας αφήνει με μια απορία ο τίτλος. Όπως π.χ. για ένα τροχαίο που δεν μας λέει πού έγινε ή αν έχει νεκρούς. Αν μάλιστα η ιστοσελίδα είναι τοπική τότε, όπως είναι λογικό, σκέφτεσαι μήπως έγινε στον τόπο σου, μήπως είναι κάποιος γνωστός σου. Τί κι αν, όταν το διαβάσεις, δεν είναι τίποτα από αυτά, θα μιλά ακόμη ακόμη και για άλλη χώρα. Αυτό που ήθελε ο συντάκτης της είδησης το πέτυχε, μπήκες στην ιστοσελίδα του, κέρδισε επισκεψιμότητα.
Τα παραδείγματα είναι άπειρα, από τρομολαγνικούς τίτλους μέχρι ψεύτικες ειδήσεις όπως πολέμους, που μόλις ξεκίνησαν. Γράφουν για μαγευτικές εικόνες, που κάθε άλλο παρά μαγευτικές είναι, όταν τις βλέπεις. Ακόμη για γιατροσόφια που μπορεί να αποβούν και επικίνδυνα. Όλοι μας όσοι χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο και ειδικά τα κοινωνικά δίκτυα τα βλέπουμε καθημερινά, αμέτρητες ειδήσεις σκουπίδια, ειδήσεις που ως μόνο στόχο έχουν το κλικ και τίποτε άλλο.
Αλλά αυτό το κλικ για τις ίδιες τις ιστοσελίδες είναι επισκεψιμότητα και η επισκεψιμότητα μπορεί να είναι έσοδα, άρα τη δουλεία τους την κάνουν.
Αν όμως κάτι είναι σοκαριστικό σε όλη αυτή την κατάσταση, είναι το ότι έχουμε εθιστεί στην τρομολαγνία και στην οπαδική συμπεριφορά στα κοινωνικά δίκτυα. Αμέτρητα σχόλια, αναδημοσιεύσεις αυτής της τρομολαγνίας και πολλές φορές online μαλλιοτραβήγματα.
Η Google και το Facebook έχουν δηλώσει ότι θα προσπαθήσουν να περιορίσουν το φαινόμενο των ψεύτικων ειδήσεων και αυτό, έως ένα σημείο, είναι θετικό. Από την άλλη, ας ελπίσουμε, ως αναγνώστες, ότι αργά ή γρήγορα πολλές τοπικές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες θα καταλάβουν ότι το μόνο που κάνουν είναι να παίζουν με την αξιοπιστία τους, οι νεότεροι χρήστες είναι πια υποψιασμένοι και ξέρουν να χρησιμοποιούν το κουμπί unlike.
Και για να απαντήσω στη ερώτηση της αρχής, ένας τέτοιος τίτλος μπορεί να είναι μια σοβαρή είδηση, σπάνια όμως σοβαρές ειδήσεις μεταφέρονται με ακραία συναισθηματικές λέξεις. Έτσι μένει να είναι συνήθως ένας τίτλος σκουπίδι, ένας τίτλος που παίζει με τη νοημοσύνη μας. Που με τη σειρά του μας επικοινωνεί μια είδηση σκουπίδι. Ή ακόμη χειρότερα ευτελίζει μια σοβαρή είδηση και μας “μαθαίνει” σαν αναγνώστες να μένουμε στον τίτλο, να μην ψάχνουμε για την αλήθεια ή μη αυτού που διαβάζουμε και να την αντιμετωπίζουμε μόνο με το συναίσθημα και όχι και με τη λογική.